Ομιλία Mr. Leonidas Demetriades-Eygenides

IMO Ambassador in Greece

President, Eygenides Foundation

Ακολουθεί ομιλία του κ. Λεωνίδα Δημητριάδη Ευγενίδη

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου ο παράγοντας βιωσιμότητας, ο GWP βρίσκεται υπό κρίση.

Μετά από μια περίοδο ευημερίας οι αγορές βρίσκονται ενόψει μιας αβεβαιότητας θα λέγαμε. Παρότι το 2020 δεν αναμένεται να έχουμε παγκόσμια κρίση γύρω μας, βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλές δυσμενείς συνθήκες. Για παράδειγμα, το θέμα των τελωνειακών δασμών που επηρεάζει τις ανοιχτές αγορές και το ελεύθερο εμπόριο.

Οι εμπορικοί πόλεμοι επίσης κατά κάποιο τρόπο δεν έχουν ξεπεραστεί, παρότι φθίνουν. Έχουμε και το Brexit από την άλλη που αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα.

Χαίρομαι λοιπόν που αργότερα θα ακούσουμε περισσότερα για το ζήτημα του Brexit. Υπάρχουν και γεωπολιτικά ζητήματα, δεν χρειάζονται σχόλια, τα γνωρίζετε. Ξαφνικά έχει εμφανιστεί και ο κοροναϊός και δεν μπορούμε να προβλέψουμε ποιος θα είναι ο αντίκτυπός του για το μέλλον.

Δεν θα ήθελα βέβαια να είμαι ιδιαίτερα απαισιόδοξος, αλλά υφίστανται αυτές οι συνθήκες. Οι κεντρικές τράπεζες τώρα έχουν φτάσει στα όρια της νομισματικής τους πολιτικής.

Ωστόσο, ίσως χρειαστεί περαιτέρω χρηματοδότηση και αυτό δεν μπορεί να γίνει εύκολα και δεν μπορεί να συμβαίνει για πάντα. Χρειάζονται οικονομικά κίνητρα. Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ασπιρίνη για να θεραπεύσουμε διαρθρωτικά προβλήματα.

Τώρα ας μιλήσουμε όμως για την Ελλάδα και την ελληνική ναυτιλία. Αντιστοιχεί στο 0,16% του παγκόσμιου πληθυσμού ο ελληνικός πληθυσμός. Παρόλα αυτά, η ναυτιλία η ελληνική ελέγχει το 18% παγκοσμίως και το 53% της Ευρώπης. Έχουμε 22% ανάπτυξη από το 2014.

Ανάπτυξη του τονάζ που προσπερνά, είναι μεγαλύτερη από την παγκόσμια ανάπτυξη. Σύμφωνα με την Deloitte, από το 2009 μέχρι το 2017 είχε υπάρξει πολύ μεγάλη ανάπτυξη. Ωστόσο, είχαμε 53,5% μείωση της απασχόλησης στην Ελλάδα, ενώ κατά την διάρκεια της κρίσης αυξήθηκε η απασχόληση στη ναυτιλία.

Το ισοζύγιο πληρωμών. Τα πράγματα πηγαίνουν πολύ καλά στο τομέα της ναυτιλίας. Είχαμε αύξηση των μεταφορών από 11,5 δισεκατομμύρια, σε 12 δισεκατομμύρια το 2019.

Αυτό σημαίνει ότι η ναυτιλία συμβάλει σε 13 δισεκατομμύρια ευρώ ή 6,6% του ΑΕΠ  της Ελλάδας. Και πάλι σύμφωνα με την μελέτη που ανέφερα προηγουμένως, 29.500 νέες θέσεις εργασίας δημιουργούνται στην ναυτιλία.

Φυσικά, θα πρέπει να προσθέσουμε και άλλους 10.000 ναυτικούς που βρίσκονται στο εξωτερικό. Άρα έχουμε 30.500 θέσεις εργασίας και σύμφωνα με άλλες πηγές είναι ακόμα μεγαλύτερη η απασχόληση που δημιουργείται.

Άρα, θα λέγαμε ότι βρισκόμαστε στις 35.000 με 40.000, ενώ η δημιουργία έμμεσων θέσεων εργασίας είναι μεταξύ 130.000 και 140.000 εργαζομένων.

Η ελληνική ναυτιλία, επίσης, εκφράζει τις δραστηριότητές της και μέσω της συνένωσης της ομάδας της Ένωσης Υπεύθυνης Ναυτιλίας και η κοινωνική συμβολή του ναυτιλιακού τομέα, είναι ιδιαίτερα σημαντική.

Παράλληλα, έχουμε και άμεσες επενδύσεις στον τουρισμό, στα ακίνητα, στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα της οικονομίας. Επίσης υποστηρίζεται και η καινοτομία και οι νεοφυείς επιχειρήσεις.

Πάμε, λοιπόν, στο μέλλον. Δεν υπάρχει αμφιβολία, τουλάχιστον στην Ελλάδα, ότι η ελληνική ναυτιλία μπορεί να βελτιώσει τον αντίκτυπο της ελληνικής οικονομίας άμεσα αλλά και έμμεσα. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, γιατί κάποια πράγματα είναι αυτονόητα.

Οι Έλληνες πλοιοκτήτες υποστηρίζουν ένα βελτιωμένο ναυτιλιακό οικοσύστημα στην Ελλάδα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να γίνουν έτσι ώστε να βελτιώσουμε αυτό το οικοσύστημα ή cluster, όπως το ονομάζουν κάποιοι.

Χαίρομαι που η Ελληνική Κυβέρνηση θέλει να βελτιώσει το εκπαιδευτικό σύστημα των ναυτιλιακών και του προβλήματος του διότι έχουμε πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα, ενώ έχουμε πάρα πολλά σκάφη, έχουμε έλλειψη στελεχών και πληρώματος στα σκάφη.

Φυσικά δεν μπορούμε να πάμε στον αριθμό που είχαμε τη δεκαετία του ’70 που είχαμε γύρω στους 100.000 ναυτικούς. Ωστόσο, θεωρώ ότι με καλύτερη εκπαίδευση θα μπορέσουμε να αυξήσουμε τον αριθμό των ναυτικών μας και να βελτιώσουμε την ελληνική σημαία.

Ο κλάδος μας, λοιπόν, συμμετέχει στην προσπάθεια μετριασμού της κλιματικής αλλαγής μεταξύ άλλων ζητημάτων, όπως είναι για παράδειγμα η διακυβέρνηση. Θα πρέπει όμως να αποδώσουμε τα του Καίσαρος στον Καίσαρι.

Το 2020 δεν είναι μόνο η αρχή μιας νέας δεκαετίας αλλά ένα έτος το οποίο έχει να κάνει με την καταπολέμηση και τη μείωση του θείου, της περιεκτικότητας θείου στα καύσιμα. Δεν είμαστε έτοιμοι όμως για να ανταποκριθούμε αποτελεσματικά σε αυτή τη νέα αλλαγή, σε αυτά τα εναλλακτικά καύσιμα.

Το 2030, λοιπόν, θα πρέπει να επιτύχουμε τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ. Ταυτόχρονα να ανταποκριθούμε στην ψηφιοποίηση όπου φυσικά είναι πολύ πιθανόν να έχουμε και αυτόνομα πλοία.

Η τεχνητή νοημοσύνη επίσης αυξάνεται, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τη φυσική μας νοημοσύνη. Υπάρχουν, λοιπόν, πολύ σημαντικές προκλήσεις.

Πιστεύω ότι η ναυτιλία θα πρέπει να παραμείνει το σημαντικότερο μέσο μεταφοράς όπου κουβαλάει το 90% των παγκοσμίων εμπορευμάτων, θεωρώ ότι θα πρέπει να αναθεωρηθεί η μελλοντική αλυσίδα προμηθειών και ιδίως στο θέμα των πλοίων της γραμμής.

Έχουμε ακούσει τι συμβαίνει στην Ευρώπη με τις μεγάλες εταιρίες πλοίων γραμμής και αυτό που έγινε και στην Κίνα, όταν η Κίνα ανακοίνωσε ποιο είναι το όραμά της για το μέλλον.

Η ναυτιλία, λοιπόν, θα έχει περαιτέρω διαρθρωτικές αλλαγές και περαιτέρω ρύθμιση. Όλοι, λοιπόν, οι παράγοντες που εμπλέκονται στη ναυτιλία θα πρέπει να συνεργαστούν έτσι ώστε ο κλάδος να μπορέσει να συμμετέχει ενεργά σε έναν δίκαιο κόσμο, εκμεταλλευόμενοι τη γνώση και δρώντας προληπτικά έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε και να προσαρμοστούμε στη νέα εποχή.

Θα πρέπει πριν τις πολιτικές αποφάσεις, να έχουμε και τεχνικές λύσεις και τεχνικές μελέτες. Πιστεύω ότι θα πρέπει να μάθουμε από τα παραδείγματα του παρελθόντος όπως, για παράδειγμα, το ζήτημα των ορίων του θείου και να αποφύγουμε αυτό που έγινε το 2008 όταν βάλαμε την πολιτική πιο πάνω από την τεχνολογική και την τεχνική μελέτη όπου δεν είχε γίνει μελέτη για την εφαρμογή συγκεκριμένων πραγμάτων.

Σε ό,τι αφορά τώρα τα οικονομικά. Η έλλειψη πιστώσεων από τις τράπεζες είναι μια πραγματικότητα και θα συνεχίσει να υπάρχει και να αυξάνεται.

Είναι γνωστό ότι οι πλοιοκτήτες θα χρειαστούν περισσότερη στήριξη και ιδίως αυτοί που έχουν πιο μικρά, πιο παλαιά πλοία. Και φυσικά να πούμε ότι αυτοί είναι και οι περισσότεροι πλοιοκτήτες στον κλάδο μας. Θα πρέπει να τους λάβουμε υπόψη μας, λοιπόν, όποια και αν είναι η μετάβαση που θα πρέπει να γίνει.

Είναι σημαντικό να υπάρξει προσαρμογή, ελαστικότητα και αυτό θα πρέπει να είναι μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος.

Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι παρουσιάζω μια πολύ δυσμενή εικόνα της ναυτιλίας. Ωστόσο, θεωρώ ότι η ναυτιλία θα συνεχίσει να βρίσκεται εδώ και στο μέλλον, αλλά όχι για όλους. Θα πρέπει να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος και να δημιουργήσουμε ευκαιρίες για εκείνους που πραγματικά διαβάζουν τα μηνύματα και τους οιωνούς και μπορούν να αντιμετωπίσουν το μέλλον.

Η ναυτιλία θα είναι εδώ και στο μέλλον. Το οικοσύστημα της ναυτιλίας φυσικά θα γίνει πιο περίπλοκο, πιο επιθετικό, όπου θα ευνοούνται οι μεγαλύτερες εταιρείες και οι μεγαλύτεροι οργανισμοί.

Η απάντηση είναι η σκληρή δουλειά και η προσαρμογή. Ο ναυτιλιακός τομέας θα πρέπει με ολιστικό τρόπο να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις.

Χρειαζόμαστε ένα υγιές οικοσύστημα που να συνδυάζει το hardware και το software με καλά πλοία, καλά επανδρωμένα και να χρησιμοποιούνται νέα έξυπνα συστήματα.

Παράλληλα η γνώση, η εκπαίδευση, η δημιουργία δεξιοτήτων και άλλα στοιχεία, είναι προαπαιτούμενο για την επιτυχία.

Το μέλλον λοιπόν είναι εδώ. Ας προετοιμαστούμε για το μέλλον. Η επιτυχία και η αποτυχία είναι σαν τον πόλεμο. Δημιουργούνται πριν ξεκινήσει ο πόλεμος».